Ένας απρόσμενος επισκέπτης
Μια μέρα , όταν μαζί με τους συμμαθητές μου κάναμε βόλτα στην αυλή του όμορφου σχολείου μας , βρεθήκαμε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη . Ένα μικρό τραυματισμένο πουλάκι καθόταν σε μια γωνία . Ήταν μια μικρή δεκαοχτούρα . Υποθέσαμε πως του είχε επιτεθεί κάποια γάτα ή ίσως κάποιο γεράκι . Αυτός προφανώς ήταν ο λόγος που δεν είχε ουρά αλλά και για τα τραύματα στο κεφάλι του . Επίσης το ένα του μάτι έλειπε .
Πήραμε τον μικρό καινούργιο μας φίλο στη τάξη μας . Τον είχαμε εκεί για τρείς-τέσσερεις ημέρες . Τον είχαμε βάλει σε μια μικρή κούτα στην αρχή αλλά μετά για να έχει περισσότερη άνεση τον βάλαμε σε μια μεγαλύτερη κούτα. Του πήγαμε φαγητό και σχεδόν κάθε μέρα του γεμίζαμε το κυπελάκι με το νερό του . Μάλιστα τον βγάλαμε και μια φορά έξω στην αυλή για να πάρει καθαρό αέρα .
Ήμασταν πολύ χαρούμενοι που αποκτήσαμε έναν καινούργιο «συμμαθητή» !!!! Δυστυχώς έπρεπε να τον αποχαιρετιστούμε . Ο λόγος ήταν πως το πουλάκι μπορεί να είχε κάποια αρρώστια , κι έτσι καθώς ανάρρωνε κι έπιανε να πετάει , θα έκανε κουτσουλιές μέσα στη τάξη . Αυτό είχε ως φόβο να πάρουμε κάποιο μικρόβιο . 'Ετσι αποφασίσαμε να το πάρει μια συμμαθήτριά μας . Αφού το πήρε στο σπίτι της και το είχε για δυο-τρεις ημέρες , ο μικρός μας φίλος δεν άντεξε .
Στελλίνα Βόμβα
Ήταν μια κρύα μέρα ενώ παίζαμε με τους συμμαθητές μου είδαμε ένα μικρό πουλάκι που είχε τραυματιστεί. Το πήραμε στην τάξη μας και το τοποθετήσαμε σε μια χάρτινη κουτα ,αφού του βάλαμε νερό και φαγητό. Το πουλάκι άρχισε σιγά ?σιγά να κελαηδάει και μια μέρα ενώ κάναμε μάθημα βρήκε έξω από τη κουτα σαν να ήθελε να συμμετάσχει στο μάθημα μας. Η χαρά μας ήταν απεριγραπτη,που μπορέσαμε να σώσουμε ένα μικρό και αθώο πουλάκι. Ερχόταν όμως το Σαββατοκύριακο και όλοι αναρωτιόμασταν ποιος θα το φροντίσει. Τελικά τη φροντίδα του ανέλαβε μια συμμαθήτρια μου αλλά τη Δευτέρα μας ανακοίνωσε ότι δυστυχώς το πουλάκι δεν άντεξε άλλο. Είχαμε κάνει τόσα όνειρα για αυτό?
Ελπίζω την επόμενη φορά που θα μας συμβεί ένα παρόμοιο γεγονός να έχει ένα αίσιο τέλος
Κωνσταντίνος-Ταξιάρχης Μπόνης