Το σχολείο μας!!
Είσοδος μέλους
Ο τόπος μας
| 
| Hits: 1982
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΟΥΤΡΟΠΟΛΗΣ ΘΕΡΜΗΣ
Η περιοχή της Θερμής έχει ένα πλούσιο ιστορικό παρελθόν που αγγίζει τα 5.500 χρόνια. Το όνομά της το οφείλει στις πολύτιμες θερμοπηγές της που αναβλύζουν καθάριες επί αιώνες.
Τα χαρίσματα και οι φυσικές δυνατότητες των θερμών πηγών οδήγησαν ήδη από την προϊστορική περίοδο στη συγκέντρωση πληθυσμού στη Θερμή και στη δημιουργία οικισμού με ισχυρή κοινωνικοπολιτική οργάνωση. Στον προϊστορικό αυτό οικισμό βρέθηκαν ίχνη έξι πόλεων, χτισμένες η μία επάνω στην άλλη. Οι κάτοικοί τους ασχολούνταν με την αγγειοπλαστική, την κεραμοποιία και την κατεργασία του πηλού, του λίθου, των μετάλλων.
Θεραπευτικές Εγκαταστάσεις
Την εγκατάσταση γύρω απ? τις θερμοπηγές θα ακολουθήσει η δημιουργία θεραπευτικών εγκαταστάσεων των οποίων η χρήση συνδυάζεται με τη λατρεία της θεάς Άρτεμης.
Οι ιστορικές επιγραφές, τα νομίσματα και τα ποικίλα αρχαιολογικά υρήματα καταμαρτυρούν την έντονη επικράτηση της λατρείας της «Θερμαίας Αρτέμιδος» στην περιοχή. Δεσπόζουσα θέση κατείχε το ιερό υδροθεραπευτικό συγκρότημα στη θέση «Χωράφα».
Κατά τη Ρωμαϊκή και Ελληνιστική περίοδο τα λουτρά της Θερμής που φιλοξένησαν στην αρχαιότητα τις ικεσίες προς τη Θεά Άρτεμη γνώρισαν μεγάλη άνθιση. Το υδροθεραπευτήριο αποτελούσε ισχυρό λατρευτικό κέντρο, κάτι που καταδεικνύουν επιγραφικά κείμενα, αμφορείς, αρχιτεκτονικά μέλη και ειδώλια πιστών αφιερωμένα προς τη θεά για ίαση. Τις λατρευτικές εκδηλώσεις των πιστών συνόδευε και πανήγυρης, με αγώνες, τραγούδι και χορό.Στα βυζαντινά χρόνια η λατρεία της Άρτεμης μετουσιώθηκε από τον 4ο αι. στη χριστιανική θρησκεία και παράδοση. Ο χριστιανισμός αναπτύχθηκε στους προϋπάρχοντες ναούς, δανειζόμενος και λατρευτικές συνήθειες, κάτι που εξασφάλισε πολιτισμική και λατρευτική συνέχεια. Έτσι ο ναός της Άρτεμης μετατράπηκε σε ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης.
Χαρακτηριστικό δείγμα βυζαντινής αρχιτεκτονικής αποτελεί και ο βυζαντινός ναός της Παναγίας της Τρουλωτής, στην περιοχή των Άνω Πύργων Θερμής. Είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και ονομάστηκε Παναγία Τρουλωτή γιατί αποτελεί μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που τον θόλο του τρούλου κοσμεί η εικόνα της Θεοτόκου αντί του Παντοκράτορα.
Κατά την εποχή των Γατελούζων το 14ο αι., ο συνεχής φόβος των πειρατικών επιδρομών οδήγησε στην ανέγερση ενός αρχοντικού πύργου, του «Πύργου του Μαγνήσαλη», ώστε να γίνεται έγκαιρος εντοπισμός των επιδρομέων.
Σταδιακά άρχισαν να χτίζονται όλο και περισσότεροι πύργοι, με αποκορύφωμα το 17ο-180 αι. Η ισχυρή αστική τάξη που αναπτύχθηκε στο νησί εκφράστηκε αρχιτεκτονικά μέσα από οχυρές εξοχικές κατοικίες, πολυώροφες και με ισχυρή αμυντική θωράκιση, τους Πύργους Θερμής, οι οποίοι το 1859 αριθμούν τους 100.
Οι θερμοπηγές και οι λουτρικές εγκαταστάσεις προς τιμή της Άρτεμης γνώρισαν μεγάλη άνθιση και αίγλη στα ρωμαϊκά χρόνια, αλλά με τη
διαίρεση του ρωμαϊκού κράτους και τη διάδοση του Χριστιανισμού παρήκμασαν. Κατά την τελευταία όμως περίοδο της τουρκοκρατίας στο νησί, στις αρχές του 20ού αι., στη θέση των θερμοπηγών ανεγέρθηκε από τον αδελφό του Χιλμή πασά ένα πολυτελές ξενοδοχείο, το «Σάρλιτζα», κάτι το οποίο μετέτρεψε τη Θερμή σε σύγχρονη λουτρόπολη και φημισμένο κέντρο ιαματικού τουρισμού.
Μετά την απελευθέρωση το ξενοδοχείο γνώρισε λαμπρές ημέρες δόξας, κάτι που οδήγησε στην προσέλκυση εύπορων ατόμων από τα μικρασιατικά παράλια και επισφραγίστηκε με την επίσκεψη σημαινόντων προσώπων της πολιτικής ζωής, όπως του απελευθερωτή του νησιού, Παύλου Κουντουριώτη και του εθνικού ηγέτη Ελευθερίου Βενιζέλου το 1915. Το ξενοδοχείο γίνεται περιζήτητο και η Θερμή εξελίσσεται σε προορισμό υψηλών τουριστικών προδιαγραφών, μία σύγχρονη λουτρόπολη.
Δυστυχώς κατά τα δύσκολα χρόνια της γερμανικής κατοχής αρχίζει μία περίοδος παρακμής που λήγει με το κλείσιμό του το 1980.
ΙΣΤΟΡΙΑ TOYΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ
Η μονή του Αγίου Ραφαήλ δίπλα στη Λουτρόπολη Θερμής δεσπόζει επιβλητικά στον ελαιόφυτο λόφο των Καρυών και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της Λέσβου.
Πλήθος πιστών συρρέει για να ασπαστεί τα ιερά οστά των τριών νεοφανών Αγίων, του Αγίου Ραφαήλ, Αγίου Νικολάου και Αγίας Ειρήνης, οι οποίοι μαρτύρησαν με τραγικό θάνατο κατά την επιδρομή των Τούρκων, μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης.
Η παράδοση αναφέρει ότι η τοποθεσία που χτίστηκε το μοναστήρι φανερώθηκε με θαυματουργό τρόπο από τον ίδιο τον Άγιο Ραφαήλ, του οποίου η μνήμη τιμάται την Τρίτη της Διακαινησίμου.
Το μοναστήρι αποτελεί ένα θρησκευτικό καταφύγιο για τους χριστιανούς όλης της οικουμένης και έχει επιτελέσει αξιόλογο πνευματικό και φιλανθρωπικό έργο, στηρίζοντας την τοπική κοινότητα τόσο έμπρακτα όσο και πνευματικά.